Sala pożegnań - wyjątkowe miejsce w każdym zakładzie pogrzebowym

Wystawienie trumnyOstatnie pożegnanie z bliską osobą to smutna, pełna bólu i nostalgii okoliczność. Jest to czas, w którym rodzina i przyjaciele zmarłego mają szansę godnie go pożegnać i oswoić się z nieodwracalną stratą. Niegdyś spotkania tego rodzaju, połączone z czuwaniem przy nieboszczyku, odbywały się w jego domu rodzinnym. Dziś do tego celu wykorzystuje się kaplice cmentarne lub sale pożegnań w domach pogrzebowych. Jak wygląda nowoczesna sala pożegnań i jak przebiegają organizowane w niej uroczystości? 

Jak wygląda współczesna sala pożegnań?

Współczesna sala pożegnań to miejsce w zakładzie usług pogrzebowych, w którym żałobnicy gromadzą się, by jeszcze przed pochówkiem oddać hołd osobie zmarłej. Na salę pożegnań przeznacza się zatem pomieszczenia przestronne, ustawne i wykończone przy użyciu naturalnych, stonowanych barw. Stosuje się w nich przyciemniane, ciepłe oświetlenie i nadające im uroczystego charakteru dodatki (np. świeczniki, wieńce, dewocjonalia).

W sali pożegnań tworzy się atmosferę intymności i prywatności – tak, aby każdy z żałobników mógł na własny sposób przeżyć rozstanie ze zmarłym. W końcu sali, na specjalnie do tego celu przeznaczonym podeście, ustawia się trumnę z ciałem nieboszczyka, której wieko może być otwarte bądź zamknięte, zależnie od preferencji rodziny.

Bardzo często na podeście (z boku lub po środku) umieszcza się mównicę, z której przemawia osoba prowadząca spotkanie oraz członkowie rodziny, którzy pragną zabrać głos podczas uroczystości. Pozostałą część sali zajmują krzesła lub ławki przeznaczone dla żałobników.

W nowoczesnych salach pożegnalnych montuje się sprzęt nagłaśniający (odtwarzacz audio, mikrofon oraz kolumny), a niekiedy również ekran, na którym uczestnicy ceremonii mogą oglądać pamiątkowe zdjęcia lub filmy przedstawiające sceny z życia osoby zmarłej.

Jak przebiega czuwanie w sali pożegnań?

Niegdyś czuwanie trwało 3 dni i odbywało się w domu zmarłego, dziś rodzina czuwa przy nieboszczyku znacznie krócej – przez kilka godzin. Jeśli pogrzeb ma się odbyć w obrządku katolickim, podczas czuwania zwykle żałobnicy modlą się i śpiewają religijne pieśni. W ten sposób wspólnie opłakują nieboszczyka i pomagają jego duszy przejść do Królestwa Niebieskiego.

W obrządku świeckim ostatnie pożegnanie odbywa się w ciszy lub przy subtelnej muzyce i polega na wspominaniu osoby zmarłej oraz refleksji nad jej życiem. Niekiedy w sali pożegnań odbywa się cała ceremonia pogrzebowa, podczas której rodzina i przyjaciele wygłaszają mowy pożegnalne. Przy końcu uroczystości – o ile wcześniej tego nie uczyniono – nakłada się wieko trumny.